เรื่องเสียว ครูดวงใจ ตอนที่ ๔๑

โดยคุณกุ้ง แต่งต่อจากเรื่องเสียวผลงานต้นฉบับโดยคุณปลา (Fish)

ความเดิมตอนที่แล้ว :ครูดวงใจและเจ้านัยผัวเด็กไปร่วมวงเซ็กส์หมู่แบบสวิงกิ้งที่บ้านครูวิมล หลังจากทั้งสามคู่น้ำแตกไปคนละรอบสองรอบ ครูวิมลจึงขอตัวลงมาเข้าห้องน้ำ โดยที่เจ้านัยกับเจ้าน้อยลงมาอาบน้ำอยู่ก่อนแล้ว และครูวิมลก็ได้สอนประสบการณ์เสียวแบบใหม่ให้กับลูกศิษย์ทั้งสอง ส่วนตาชมก็เย็ดสองครูสาวดวงใจกับครูอุ๋มที่บนบ้าน จนสมควรแก่เวลาดวงใจกับเจ้านัยจึงขอตัวกลับ….
ที่โรงเรียน

เช้าวันจันทร์ครูดวงใจกับเจ้านัยก็มาถึงอาคารเรียนพร้อมกัน    แล้วเจ้านัยก็ขอตัวแยกออกไปทำเวรที่ห้องประจำชั้น เพราะเหลือเวลาไม่มากแล้วก็ต้องลงมาเข้าแถว ความเพลียจากการเล่นเซ็กส์หมู่แบบแลกคู่เมื่อคืนยังไม่จางหาย ซึ่งครูอุ๋มกับครูวิมลก็เช่นกันเมื่อเจอหน้าดวงใจที่เพิ่งเข้ามาในห้องพักครู
“นี่ดวงใจเธอเหมือนไปอดนอนมาเลยนะ…หยุดเสาร์อาทิตย์เนี่ย”ครูอุ๋มถามเพื่อนสาวยิ้มๆ ด้วยความเป็นห่วง
“ก็เพลียๆ หน่อยน่ะจ๊ะ…ต้องเตรียมการสอนของอาทิตย์นี้” แล้วดวงใจก็สบตาทั้งครูอุ๋ม และครูวิมล ทั้งสามต่างคนต่างยิ้มให้กันอย่างมีเลศนัยอะไรบางอย่าง
“แล้วพี่วิมลล่ะคะ…เสาร์-อาทิตย์ได้พักบ้างรึเปล่าค่ะ?”ดวงใจถามครูรุ่นพี่แบบซื่อๆบ้าง แล้วหันมามองสบตากับครูอุ๋ม
“ก็ต้องเตรียมการสอนเหมือนเธอนั่นแหละ…เนี่ยยังทำไม่เสร็จเลย…ยังคาอยู่เลย” ครูวิมลหันมาตอบคำรุ่นน้องสองสาว
“อะไรคาอยู่ค่ะ…ใช่ควยรึเปล่า?”ครูอุ๋มถามแบบติดทะลึ่ง
“ฮ่าๆฮ่าๆฮ่าๆ” แล้วตัวเธอก็ป้องปากหัวเราะชอบใจใหญ่  เสียงหัวร่อภายในห้องพักครูเป็นไปอย่างครื้นแครงแต่เช้า แต่จู่ๆ ก็ต้องเงียบลงพร้อมกับเสียงรองเท้าส้นสูงที่กระทบกับพื้นไม้ ดังใกล้เข้ามา เป็นครูวิยะดานั่นเอง แล้วครูทั้งสามก็เปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่นเมื่อครูวิยะดาเปิดประตูห้องเข้ามา
“สวัสดีค่ะครูวิยะดา…กลับบ้านมาเหรอค่ะ?..วันเสาร์-อาทิตย์?”ครูอุ๋มทักครูสาวรุ่นพี่ที่เพิ่งจะเดินเข้ามาใหม่ เธอสังเกตว่าวันนี้ครูวิ แต่งชุดข้าราชการสีกากีมาเหมาะเจาะมาก
“ค่ะ…สวัสดีค่ะ..ใช่ค่ะ…กลับบ้านมาค่ะ…กลับไปเสียหน่อยกะว่าจะกลับอีกทีก็ปิดเทอมเลยค่ะ”ครูวิยะดากล่าวทักทายพร้อมตอบคำถาม
“แล้ววันนี้ครูวิยะดาทำไมแต่งตัวสวยจังค่ะเนี่ย?” ครูวิมลทักขึ้น เมื่อมองดูเสื้อผ้าที่เหมาะเจาะกับรูปร่างบางสวย แถมช่วงคอเสื้อแม้จะไม่กว้างมากแต่ก็มองลึกลงไปจนเห็นเนินเนื้อขาวอยู่ภายใน ยิ่งถ้าเวลาก้มตัวสอนหนังสือในห้องด้วยแล้ว เจ้าพวกเด็กผู้ชายตกเย็นคงต้องนึกถึงภาพครูวิยะดาก่อนแน่นอน
“ที่ไม่อยู่เสาร์-อาทิตย์เนี่ย…คงไม่ได้กลับบ้านละมั้งค่ะ?” อุ๋มพูดแบบแซวๆ
“กลับค่ะ…เอ่อ…พอดีอยากทำตัวเองให้สดใสบ้างน่ะคะ…ลองเปลี่ยนตัวเองดู” ครูวิยะดาตอบแบบอายๆ เธอรู้สึกเหมือนกับว่ากำลังโดนสาวๆ ทั้งสามมาคอยจ้องจับผิดอะไรเธออยู่
“แต่ครูวิยะดาขาว หมวยอยู่แล้ว พี่ว่าแต่งยังงี้ยิ่งเหมาะค่ะ” ครูวิมลพี่ใหญ่กล่าวชมแล้วชมอีก
“ใช่ค่ะ…จริงด้วย” ดวงใจเสริม
“แต่ครูวิยะดาคะ…ครูไม่ลองเปลี่ยนมาใส่คอนแทคเลนส์ดูบ้างล่ะคะ?” ดวงใจออกความเห็นบ้าง
“คือใส่แว่นแบบนี้จะดูดุๆ ไปเหรอคะ?” วิยะดาขอความเห็น
“ไม่หรอกจ้า  เธอน่ารักออกจะตายไป” วิมลชมอีกครั้ง
“ก็มีซื้อไว้เหมือนกันค่ะ เอาไว้เวลาไปเที่ยวกับเพื่อนๆ สมัยเรียน” วิยะดาตอบเรียบๆ
“ว้าว!..อยากเห็นจังเลย เวลาครูวิยะดาถอดแว่นเนี่ย”ครูอุ๋มทำเสียงตื่นเต้น
“ชมเกินไปแล้วค่ะ อายกันพอดี งั้นขอตัวไปตรวจเวรก่อนนะคะ” วิยะดาวางกระเป๋าไว้บนโต๊ะเรียบร้อย ก็เตรียมจะขอตัวออกไปทำหน้าที่ครูเวรประจำวัน ตรวจดูเด็กประจำชั้นทำความสะอาดแถวๆ อาคารเรียน
“เอ่อ! เดี๋ยวค่ะ…เรื่องที่จะให้สอนเสริมนายเอกน่ะคะ…ฝากบอกนายเอกด้วยนะคะว่าให้มาที่ห้องนี้ตอนเย็น” ครูดวงใจทักขึ้น เพราะติดเอาไว้ตั้งแต่สัปดาห์ก่อน ส่วนครูวิมลกับครูอุ๋มเมื่อได้ยินเรื่องที่ครูดวงใจนัดสอนพิเศษนายเอกตอนเย็น ก็มองหน้าแบบรู้กันแล้วยิ้ม จนดวงใจต้องทำตาดุใส่
“ได้ค่ะครูดวงใจ…เดี๋ยวจะไปบอกนายเอกให้…” แล้วครูวิยะดาก็ขอตัวเดินออกจากห้องพักครูไป
เมื่อเสียงฝีเท้าของครูสอนคณิตศาสตร์ดังห่างออกไป ครูอุ๋มกับครูวิยะดาก็มองมาที่ใบหน้าดวงใจพร้อมกันเป็นสายตาเดียว ครูดวงใจเมื่อโดนจ้องหน้าก็รู้สึกอายจนหน้าแดง
“นี่หยุดเลยนะสองคนเนี่ย…ครูวิยะดาเค้ามาขอร้องตั้งแต่สัปดาห์ก่อนแล้ว” ดวงใจบอกเหตุผล
“อะไรล่ะจ๊ะเธอเนี่ย…ชั้นกับพี่วิมลยังไม่ได้พูดอะไรเลย…แหมทำเป็นร้อนตัว…ชอบของใหญ่ก็ไม่บอก” ครูอุ๋มพูดแซวขึ้นบ้าง แล้วทั้งสามก็ยิ้มแบบรู้กันเป็นนัย
“สงสัยวันนี้เราสองคนคงต้องรีบกับซะแล้วเนอะ…อุ๋ม” ครูวิมลหันมาบอกกับครูอุ๋มแบบยิ้มๆ
“อุ๋ย!..พี่วิมลก็…นายเอกเค้ามีเจ้าของอยู่แล้วล่ะค่ะ…ก็ครูวิยะดาไงคะ” ดวงใจรีบแก้ตัว
“แหมเธอ…ไม่ต้องมาแก้ตัว…ของแบบนี้มันต้องแบ่งกันกิน แบ่งกันใช้จ๊ะถึงจะถูก” อุ๋มเสริมครูวิมลเข้าไปอีก จนดวงใจใบหน้าเริ่มแดง
“ฮ่าๆฮ่าๆฮ่าๆ” แล้วทั้งสามก็หัวเราะพร้อมกันขึ้นมาอีก แต่มีดวงใจเพียงคนเดียวที่ทั้งหัวเราะทั้งยิ้มแบบอายๆ
“เออนี่ดวงใจ…อุ๋มพี่ลืมถามพวกเธอไปเลย” ครูรุ่นพี่ทำหน้าเหมือนกับพลาดในเรื่องสำคัญที่จะบอกสองสาวไป
“เรื่องอะไรคะ?” ครูดวงใจถามแบบสนใจ
“ก็เรื่องสวิงน่ะยังสนใจอยู่รึเปล่า?” ครูวิมลถามแบบทำหน้าจริงจัง
“แล้วกับใครล่ะคะ?…” ดวงใจถามต่อ
“ก็อย่างที่เราพูดกันเมื่อคืนน่ะ…เราจะบอกคนอื่นยังไงเรื่องเจ้านัยน่ะ” ดวงใจยังเป็นกังวลอยู่ เพราะเมื่อคืนที่พูดๆ กันก็ไม่ได้จริงจังอะไร เธอไม่คิดว่าครูสาวรุ่นพี่จะเอ่ยชวนจริงๆ ด้วยซ้ำ
“นี่เธอ…ดวงใจอย่าเพิ่งคิดมาก…เราก็ไปกันเองก็หมดเรื่องแล้ว” ครูวิมลอธิบาย
“ใช่จริงด้วย…บอกว่าไปกินเลี้ยงในเมืองก็ได้เธอ” อุ๋มเห็นด้วย
“ก็พี่กับลุงชมจะแสดงเป็นคู่ผัวเมีย…ส่วนพวกเธอก็แสดงเป็นสาวที่ชอบสนุกก็แล้วกัน…แบบว่ารู้จักกันชวนๆ กันมาไง” ครูวิมลขยายความต่อ พร้อมวางบทบาทให้สองสาวรุ่นน้องเสร็จสรรพ จนอุ๋มกับดวงใจได้แต่พยักหน้าเออออไปตามๆ กัน
“แล้วพวกเราต้องไปเจอกับใครค่ะ?” ดวงใจยังสงสัยต่อ
“อ้อ!..เรื่องนั้น…เอิ่ม!..เป็นคู่แท้จ๊ะ…รับราชการทั้งคู่…พี่เคยเจอกับลุงชมมาแล้ว…สุภาพดี…ผู้ชายออกจะอ้วนๆ หน่อยแต่เย็ดใช้ได้” ครูรุ่นพี่อธิบายให้สองสาวครูอุ๋มกับครูดวงใจฟัง เมื่อทั้งคู่ได้ยินชัดเจนแล้ว ถึงกับต้องเอามือมากุมมือของกันและกัน น้ำให้โพลงเริ่มจะปริ่มๆ ออกมาแล้ว หน้าแดงออกชมพูๆ ทั้งคู่
“เออนี่…เดี๋ยวพี่เอาจดหมายของทั้งคู่มาให้ดูดีกว่า…มีรูปภาพของทั้งคู่อยู่ด้วย…อยู่ที่บ้านลุงชม” ครูวิมลบอกถึงจดหมายที่ใช้ในการติดต่อกันไปมา
“เดี๋ยวเอาไว้เจอหน้าลุงชมแล้วจะบอกให้เอาติดมือมา” ครูวิมลบอกให้ทั้งคู่รอหน่อย
“แล้วพี่นัดกันวันไหนคะ?” ดวงใจถามถึงวันที่นัดกัน
“ก็ยังไม่ได้บอกตอบเค้าไปเลย น่าจะสัปดาห์หน้าแหละ” ครูวิมลตอบ
“งั้นหนูลองไปคิดดูก่อนแล้วกัน” ดวงใจยังไม่แน่ใจว่าจะรับปากครูสาวรุ่นพี่
“ได้ๆ พี่แค่ลองชวนๆ ดูน่ะ เห็นว่าเธอสองคนก็มีรสนิยมเดียวกัน” ครูสาวรุ่นพี่พูดยิ้มๆ
“ไปๆ ไปที่แถวได้แล้วได้เวลาเคารพธงชาติแล้วค่ะ” แล้วครูวิมก็ไล่ให้ทั้งสองสาวออกไปที่ดูแถวเด็กนักเรียนที่หน้าเสาธงพร้อมกัน
“ค่ะๆ…” สองสาวรับคำ
“ยังไงเดี๋ยวพี่เอาจดหมายมาให้ดูละกันค่ะ” ครูรุ่นพี่ย้ำอีกครั้ง แล้วครูวิมลก็รีบเดินออกจากห้องพักครูไป ปล่อยให้สองสาวยืนมองหน้ากันว่าจะตอบรับคำเชิญชวนนี้ดีหรือว่าอย่างไร แต่ทั้งคู่ยังไม่มีคำตอบ ต่างคนต่างหยิบกระเป๋าสะพายแล้วรีบเดินไปที่แถว
เวลาใกล้แปดโมงเช้า เด็กๆ ที่ทำเวรห้อง เวรอาคารเรียบร้อยก็ทยอยมาที่สนามหน้าเสาธง เด็กน้อยชั้นเล็กๆ เกาะไหล่มากันเป็นแถวแบบรถไฟ เพื่อความเป็นระเบียบ ตัวแทนนักเรียนชั้นป.๕ ป.๖ ก็มาคอยจัดแถวน้องๆ ด้วย แล้วกิจกรรมหน้าเสาธงประจำวันก็เริ่มขึ้น
ช่วงพักกลางวัน นัยก็เข้ามาหาครูดวงใจเหมือนเคย นัยมายืนจ้องมองมาที่เธอแล้วแอบยิ้มอยู่ที่หน้าประตู ครูสาวนั่งก้มหน้าก้มตาตรวจงานแบบฝึกหัดอยู่นาน จึงเพิ่งสังเกตเห็นศิษย์รักมายืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ที่หน้าประตู
“นัย…เข้ามาซิ…มานานแล้วเหรอ?” ดวงใจเรียกลูกศิษย์เมื่อเห็นที่หน้าประตู
“ครับ ผมมาแอบดูครูครับ…ครูคนสวย” เจ้านัยทักทายพร้อมเดินเข้ามานั่งที่เก้าอี้ใกล้ๆ
“แหม…นัยจะมาชมอะไร?…เห็นกันจนทุกซอกทุกมุมแล้วยังจะมาแอบมองครูอีกเหรอ?” ดวงใจพูดแก้เขิน
“แฮ่ะๆ แฮ่ะๆ” เจ้านัยหัวเราะแบบเขินๆ
“แล้วเราน่ะมีอะไรรึเปล่า?” ดวงใจถาม
“ก็ไม่มีอะไรนี่ครับ ผมก็มาหาครูทุกวันอยู่แล้ว” เจ้านัยช่วงหลัง ก็ไม่ได้ไปเล่นที่ไหนส่วนใหญ่เวลาว่างก็จะมาหาเธอที่ห้องพักครู
“มาใกล้ๆ ซิ” ดวงใจบอกให้ขยับเข้ามา แล้วเธอก็ยื่นหน้าเข้าไปหอมที่แก้มของเจ้านัยแบบสุดรัก เหมือนกับคนรักที่ทักทายเวลาเจอหน้ากัน
“หน้าแดงเลยนะเธอเนี่ย…แค่สาวๆ หอมแก้มแค่เนี้ย” ครูสาวแซวเล่นเมื่อเห็นเจ้านัยหน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุก
“สาวๆ ที่ไหนละครับ เป็นเมียสาวต่างหาก” เจ้านัยพูดแก้เขินบ้าง
“บ้า! นัยนี่ พูดซะดังเชียว” ดวงใจต้องปรามเมื่อเจ้านัยพูดอะไรไม่รู้ออกมา
“เอ่อนี่…เย็นนี้เธอกลับบ้านไปก่อนนะนัย” ดวงใจบอกนัยว่าตอนเย็นไม่ต้องรอ
“ทำไมเหรอครับ?” นัยถาม
“ก็อย่างที่ครูเคยบอกเธอไง” ดวงใจตอบ
“เรื่องที่ว่า ครูจะต้องอยู่สอนเสริมนายเอกเค้าตอนเย็น  ครูวิยะดาเค้าขอร้องมาน่ะ” ครูสาวขยายความต่อ
“อ๋อครับ แต่นานรึเปล่าครับ?” เจ้านัยผนึกหน้าทำเป็นนึกออก
“ก็แค่ชั่วโมงเดียวแหละ ครูไม่อยากกลับเย็น ครูคิดถึงเธอ…นัย” แล้วครูสาวก็เอาปากมาประกบจูบที่ริมฝีปากของเจ้าลูกศิษย์คนรักอีกหนึ่งที เพื่อเป็นสัญญา
“ครับ ชั่วโมงเดียวก็น่าจะเสร็จทันอยู่นะ” นัยยิ้ม แต่ก็ยังทำปากดี
“เสร็จทันอะไรนัย?” ดวงใจสงสัย
“ก็เย็ดกันเสร็จ…เอ้ย! สอนเสริมเสร็จไงครับ” เจ้านัยยังทะลึ่งต่อ
“นี่ทะลึ่งใหญ่แล้ว…ครูโกรธจริงๆ แล้วนะ” ครูสาวเริ่มทำงอน
“ผมล้อเล่นน่ะครับ” เจ้านัยพูดแล้วกอดเอวครูสาวไว้แน่น
“ครูรักเธอนะนัย” ดวงใจบอกรักลูกศิษย์วัยหนุ่มแล้วกอดตอบ
“ผมก็รักครูครับ” เจ้านัยหอมครูสาวยอดรักอีกครั้ง
“ครูจะระวังๆ ตัว เธอไม่ต้องเป็นห่วงหรอก” ดวงใจบอกจะดูแลตัวเอง เพราะกลัวเจ้านัยจะเป็นห่วง
“ครับ เดี๋ยวผมเตรียมกับข้าวไว้ให้เรียบร้อย กินเสร็จเราก็ขึ้นบนบ้านกันเลย” เจ้านัยยิ้มรับอย่างเข้าใจ ส่วนตัวเขาก็จะกลับไปทำกับข้าวรอ
“บ้า! ทะลึ่ง” ดวงใจติดใจคำว่า “ขึ้นบนบ้าน” ที่ออกจากปากผัวรัก ก็ให้คิดไปว่าคืนนี้มีเจ้านัยอยู่ด้วย คงได้เย็ดกันทั้งคืนอีกแน่ ดวงใจเผลอคิดไปเพียงครู่ก็เกิดมีอารมณ์ขึ้นมา สองแก้มแดงปลั่งขึ้นมาทันที
“ก็ขึ้นไปดูโทรทัศน์ไงครับ เราจะได้ไปดูละครกันคืนนี้” เจ้านัยยังทะเล้นไม่เลิก
“ย่ะ!..ให้มันจริงเถอะที่ว่าจะดูละครน่ะ”ครูสาวค้อนเจ้านัยแบบน่ารัก และก่อนที่ทั้งคู่จะเริ่มพรอดรักกันใหม่ ครูวิมลที่สอนภาษาไทยก็มาหยุดยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องแล้ว
“อะ…แอ้ม!…” ครูวิมลทำเสียงกระแอมเตือนทั้งคู่ให้รู้ตัว เจ้านัยกับครูดวงใจรีบขยับตัวออกห่างกันทันที ครูสาวทำเป็นตรวจงานแบบฝึกหัดต่อ จนครูวิมลอดยิ้มกับภาพที่เห็นไม่ได้ที่มาขัดจังหวะความสุขของทั้งคู่
“ดวงใจจ๊ะ…นั่งตรวจงานอยู่นี่นี่เอง…พี่เดินหาแทบแย่” ครูวิมลกล่าวทักที่หน้าห้อง แล้วก็ก้าวเท้าเดินเข้ามาพร้อมซองสีน้ำตาลขนาดกำลังพอดี
“ครูวิมลสวัสดีครับ” เจ้านัยกล่าวสวัสดีพร้อมกับก้มหน้านิ่งอยู่
“นี่นัยจ๊ะ…ช่วยไปดูห้องให้เรียบร้อยด้วย…เดี๋ยวถึงเวลาเรียนแล้วครูจะตามไปค่ะ” ครูดวงใจหันมาสั่งเจ้าลูกศิษย์ด้วยรอยยิ้ม เจ้านัยพยักหน้ารับแล้วยิ้มให้ครูวิมลแล้วรีบเดินออกจากห้องพักครูไป
“แหม…ออดอ้อนกันทุกกลางวันเชียวนะคู่นี้เนี่ย” ครูวิมลแซวดวงใจเมื่อเห็นว่าเจ้านัยเดินออกไปไกลแล้ว
“เปล่าค่ะพี่…พอดีจะสั่งให้เตรียมอะไรไว้ตอนเย็นเลย…เพราะเย็นนี้ต้องสอนเสริมให้นายเอกค่ะ” ดวงใจพยายามอธิบายให้ครูวิมลฟัง
“แล้วนี่ไม่กลัวเจ้านัยมันจะหึงเอาเหรอ?..” ครูรุ่นพี่พูดกับดวงใจแบบเตือนๆ
“ไม่มีอะไรค่ะพี่…กับนายเอกเราไม่ได้มีอะไรกัน แต่กับครูวิยะดาก็ไม่แน่” ดวงใจรีบออกตัว พร้อมกับเอาเรื่องครูวิยะดากับนายเอกมานินทาให้รุ่นพี่ฟังอีก
“นี่จริงเหรอ?” ครูสาวรุ่นพี่ทำเป็นตกอกตกใจเม่อได้ยิน
“ก็อุ๋มเคยเล่าให้ฟังน่ะค่ะว่าเคยแอบเห็นนายเอกนอนหนุนตักครูวิยะดาด้วย” ดวงใจเลยบอกถึงที่มา
“อืม…อย่างนี้ก็ชักจะอยากรู้ขึ้นมาแล้ว…เอาเถอะมาว่าเรื่องของเราดีกว่า” ครูวิมลทำท่าครุ่นคิดในใจ
“เรื่องอะไรค่ะ?” ครูสาวอยากรู้บ้าง แล้วบอกให้ครูวิมลมานั่งที่เก้าอี้ที่เจ้านัยใช้นั่งเมื่อกี้นี้แล้วครูวิมลก็ส่งซองอะไรบางอย่างให้เธอดู
“ก็นี่ไงดวงใจจ๊ะ…จดหมายที่พี่บอกเธอไปเมื่อเช้าจ๊ะ” ครูวิมลมองซ้ายมองขวาก่อนที่จะหยิบซองจดหมายธรรมดาๆ ออกมาจากซิงสีน้ำตาลมายื่นให้เธอดู แล้ววางลงที่ตรงหน้าครูดวงใจ
“อ๋อค่ะ…ขอบคุณมากค่ะพี่” ดวงใจกล่าวขอบคุณครูวิมลก็เทกระดาษข้างในซองออกมา เป็นจดหมายเย็บติดกันค่อนข้างจะยาวเขียนด้วยลายมือ และก็มีภาพถ่ายติดอยู่ด้วยประมาณ ๑๐ กว่าใบ ดวงใจมองเจ้าสิ่งนั้นอย่างตื่นเต้น
“เธอลองไปอ่านดูแล้วกันนะ…แล้วอย่าอ่านเพลินจนเผลอช่วยตัวเองในนี้ล่ะ…แล้วจะหาว่าพี่ไม่เตือน” สาวรุ่นพี่พูดเพียงแค่นั้น ก็เดินออกจากห้องพักครูไปทันที ดวงใจจึงรีบเก็บเอาจดหมายทั้งหมดเข้าไว้ในลิ้นชักโต๊ะก่อน เพราะลิ้นชักโต๊ะเธอพอจะล็อคได้อยู่เพื่อกันไม่ให้ใครแอบมารื้อของที่โต๊ะเธอได้
“เอาจริงเหรอเนี่ย?..พี่วิมล…สวิงกิ้งเชียวเหรอดวงใจ?” ครูสาวถึงกับอุทานออกมาเมื่อเก็บทุกอย่างเรียบร้อยดวงใจยังไม่แน่ใจมากนักในการจะเดินเข้าสู่วิถีทางใหม่แห่งกามารมณ์ตามคำเชิญชวนของสาวรุ่นพี่ดวงใจถอนหายใจยาวอีกครั้ง แล้วรีบเก็บแบบฝึกหัดรวมไว้เป็นกองเดียว เพื่อที่เธอจะได้หยิบไปตรวจเช็คคะแนนต่อในห้องเรียน
“ลองดูละกัน…ยัยดวงใจ” แล้วครูดวงใจก็เปิดลิ้นชักที่เก็บจดหมายลับที่สำคัญนั้นออกมาใหม่ เธอค่อยคลี่จดหมายนั้นออกอ่านแค่ย่อหนาหนึ่ง แล้วก็พับเก็บลงไปในลิ้นชักใหม่ แต่คราวนี้เธอรีบพลิกเอารูปที่คว่ำหน้าอยู่เอาขึ้นมาวางดูที่บนโต๊ะ ครูสาวหายใจแรงอย่างตื่นเต้นเมื่อเห็นภาพถ่ายที่เหมือนภาพลับเฉพาะที่อยู่ตรงหน้า
“ภาพพวกนี้มันอะไรกันเนี่ย” ดวงใจพูดกับตัวเองเมื่อเธอพลิกภาพถ่ายนั้นขึ้นมาดูเพียงสองสามใบ มันเป็นภาพการร่วมเพศกันของชายหญิงเพียงแต่ไม่เห็นหน้า แต่เท่าที่เธอสังเกตุจะต้องเป็นภาพที่ถ่ายกันเอาไว้ตอนที่ลุงชมกับครูวิมลไปร่วมสวิงกับคู่เจ้าของจดหมายแน่นอน เพราะมีรูปท่อนควยดำใหญ่เสียบคาอยู่ที่รูหีของฝ่ายหญิง ซึ่งท่อนควยนั้นต้องเป็นของลุงชมแน่ ส่วนฝ่ายหญิงคนเป็นคู่สวิงไม่ใช่หีของครูวิมล
“โอย…พี่วิมลจะเอามาให้เราทำไมตอนนี้นะ…อูยหีตอดตุบๆ เลยเรา…คาบต่อไปต้องสอนอีก” ครูสาวพลิกไปพลิกมาจนดูครบทั้งสิบภาพ แต่ภาพที่เธอชอบก็เป็นภาพท่อนควยดำใหญ่ฝังมุกของลุงชมเสียบคาอยู่ในรูหีของสาวคู่สวิง
ครูดวงใจมองไปที่นาฬิกา เหลือเวลาอยู่ประมาณ ๑๐ นาทีจะขึ้นเรียนในตอนบ่าย ข้างนอกเสียงเจี้ยวจ้าวของเด็กๆ ยังคงดังอยู่ ต่างกับอารมณ์ของเธอที่ในห้องพักครูยิ่งนัก ครูสาวเอามือลูบกระโปรงตรงบริเวณเนินเนื้ออ่อนสองสามครั้ง ยิ่งให้รู้สึกอย่างยิ่งว่าน้ำอันชุ่มฉ่ำนั้นถูกขับออกมาแล้วจนเป้ากางเกงในเปียกแฉะ แต่ครูสาวจำจะต้องหยุดความคิดอันสัปดนนั้นไว้ก่อน
“ไปเข้าห้องน้ำก่อนดีกว่าเรา…ยังไงเย็นนี้เจ้านัยก็ไม่ได้ไปไหน” แล้วเธอก็เก็บรูปพวกนั้นพร้อมกับกระดาษจดหมาย พับใส่ซองรวมกันไว้แล้วใส่ในลิ้นชักก่อนล็อคเรียบร้อย แล้วครูสาวก็หอบเอาแบบฝึกหัดติดตัวออกมา เธอว่าจะไปเข้าห้องน้ำก่อนแล้วเลยไปสอนวิชาตอนบ่ายต่อเลย
อ๊อดๆ อ๊อดๆ อ๊อดดดดดด….
เสียงสัญญาณเลิกเรียนดังขึ้น ดวงใจจึงปล่อยให้เด็กๆ กลับบ้านได้
“นักเรียนเคารพ” เสียงนำของหัวหน้าชั้นกล่าวดังขึ้นเมื่อครูสาวบอกว่าหมดชั่วโมงแล้ว
“ขอบคุณค่ะ/ขอบคุณครับคุณครู” นักเรียนชายหญิงต่างกล่าวขอบคุณคุณครูผู้สอนขึ้นมาพร้อมกันแล้วก็ต่างเดิน ต่างวิ่งออกจากห้องไปเพื่อแยกย้ายกันกลับบ้าน
“เอ้าพวกเธอไปได้จ๊ะ…แล้วอย่าลืมงานที่ครูสั่งล่ะ” ดวงใจย้ำอีกครั้ง แล้วค่อยเก็บข้าวของเพื่อไปเตรียมตัวรอนายเอกที่ห้องพักครู เมื่อเห็นเด็กออกไปจนเกือบหมดแล้ว เธอจึงเดินไปที่เจ้านัยที่ทำเป็นเก็บสมุดหนังสือใส่กระเป๋าอยู่
“นัยจ๊ะ…กลับไปก่อนเลยนะ…แล้วคืนนี้เรานอนดูทีวีกัน” ดวงใจทำหน้านิ่งๆ บอกกับเจ้านัยแล้วคว้ามือเจ้านัยให้สอดไปสัมผัสกับเนินเนื้อที่ฉ่ำเยิ้มอยู่ภายใน
“อุ้ย!..ครูถอดกางเกงในออกเหรอครับ?” เจ้านัยตกใจเล็กน้อย เมื่อมือของมันสัมผัสกับเนินเนื้ออ่อนที่มีขนขึ้นอยู่เพียงบางๆ และรู้สึกว่ามันกำลังชุ่มชื้นอยู่เสียด้วย เจ้าลูกศิษย์รีบชักมือออกแล้วมองซ้ายมองขวากลัวว่าจะมีใครแอบมาเห็น
“ครูถอดกางเกงในออกทำไมครับ?” เจ้านัยถามย้ำอีกครั้ง พร้อมเอาปลายนิ้วขึ้นมาสูดดมกลิ่นที่ปลายจมูก
“ไม่บอกจ้า…เธอไปรอครูที่บ้านแล้วกันคืนนี้เราจะนอนดูทีวีกันให้หายอยากเลย” ครูสาวบอกกับเจ้านัยแบบยิ้มๆ แล้วรีบเดินออกจากห้องเรียนไป
“นี่นัย…ปิดประตูให้เรียบร้อยล่ะ…รีบๆ เข้า” ดวงใจไม่วายหันมาบอกกับเจ้านัยที่ยังยืนงงอยู่คนเดียวในห้องอีก นัยยืนทื่อเม่อมองดูที่ประตูจนดวงใจเดินลับตาไปซักพัก จึงตั้งสติขึ้นมาได้ใหม่แล้วก็เก็บกระเป๋า ปิดประตูล็อคกลอนตามที่คุณครูยอดรักของมันสั่ง แล้วรีบเดินกลับบ้านไปเตรียมหุงหาอาหารเพื่อรอครูดวงใจ
ฝ่ายครูดวงใจเมื่อมาถึงห้องพักครูก็เห็นว่า บนโต๊ะทุกตัวข้าวของถูกเก็บเรียบร้อยจึงแน่ใจว่าครูท่านอื่นคงจะกลับบ้านกันไปหมดแล้ว เธอเลยจึงต้องนั่งรอสอนเสริมนายเอกอยู่คนเดียว
“แล้วนี่อีตานั่นเมื่อไหร่จะมาล่ะ…เรายิ่งเงี่ยนๆ อยู่…อยากจะกลับบ้านไปหาผัวเต็มทนแล้ว” ครูสาวเผลอปากสบถออกมาแบบแรงๆ จนเมื่อรู้สึกตัวก็ให้นึกอาย “บ้าจริงเลยดวงใจ พูดบ้าๆ อย่างนั้นออกไปได้ยังไงเนี่ย” นึกไปก็ยิ่งขำตัวเอง ทำให้ความเงี่ยนที่สะสมอยู่ค่อยคลายลงไปได้หน่อย
“แต่ว่านายเอกจะจำได้ไหมเนี่ยว่านัดกับเราเอาไว้”แล้วดวงใจก็นั่งรอต่อไป
นายเอกเด็กโข่งซ้ำชั้น ตอนนี้กำลังเมามันกับการเตะฟุตบอลกับเพื่อนๆ ที่สนาม มันลืมที่ครูวิยะดานัดให้มันไปเรียนเสริมกับครูดวงใจเสียสนิท ฟุตบอลในสนามแบ่งเป็นสองฝ่าย ฝ่ายละ ๕ คน แบ่งข้างให้จดจำกันง่ายๆ โดยการถอดเสื้อกับใส่เสื้อ และเปลี่ยนทีมลงแข่งเมื่อมีทีมใดทีมหนึ่งเป็นฝ่ายถูกยิงประตู เกมการเล่นผ่านไปอย่างสนุกจนแข่งกันมาได้ห้าหกตา และแล้วทีมนายเอกก็เป็นฝ่ายเสียประตู
“โธ่!..มึง…รับยังไงเนี่ย…กูอุตส่าห์ยิงแทบตาย” เจ้าเอกหันมาต่อว่านักเรียนป.๔ ที่รับบทผู้รักษาประตูจำเป็น
“ก็มันยิงมาแรงนี่หว่า” เจ้าผู้รักษาประตูไม่ยอมรับว่าเป็นความผิดของตัว
“เออน่ามึง…ถูกยิงก็ดีแล้วพวกกูจะได้ออกมากินน้ำมั่ง” เพื่อนร่วมทีมเดียวกับเอกเดินเข้ามาบอก
“แล้วนี่มึงครูวิยะดาให้มึงไปเรียนพิเศษกับครูดวงใจไม่ใช่เหรอวะ?” เจ้าอีกคนหนึ่งเตือน
“ใช่ๆ กูจำได้ ครูวิยะดามายืนสั่งมึงอยู่ตอนเข้าแถว” เจ้าคนข้างหลังจำได้เเม่น
“ได้เรียนกับครูดวงใจนมใหญ่ด้วยนะมึง…ไอ้เอก” เพื่อนอีกคนนึงเอ่ยขึ้น
“เออๆ จริงด้วยว่ะ…กูลืมไป…ครูวิยะดาด่ากูแน่เลย” เจ้าเอกหันมาบอกกับเพื่อนๆ แล้วเจ้าเอกก็เดินแยกจากกลุ่มเพื่อนร่วมทีมไป
“เฮ้ย!..เอกมึงจะไปเรียนแล้วเหรอวะ?” เพื่อนๆ ตะโกนไล่หลังไป
“เปล่ากูจะไปกินน้ำ…เย็นแล้วครูดวงใจแกกลับบ้านไปแล้วมั้ง?” นายเอกตะโกนตอบเพื่อนๆ แล้วเดินถอดเสื้อเนื้อตัวมอมแมม ไปที่ตู้น้ำเย็นของโรงเรียนที่ข้างอาคาร นายเอกหยิบเอาแก้วพลาสติกแลดูสกปรกที่ถูกผูกโยงไว้ด้วยเชือกเพื่อกันหาย มาลองก๊อกน้ำเย็นที่ยังพอเปิดใช้ได้ เมื่อน้ำเต็มปริ่มจนล้นแก้วเจ้าเด็กโข่งก็ยกขึ้นเพื่อดื่ม
“นี่เอก!..เธอลืมที่ครูสั่งเหรอ?” เสียงดุดังให้ได้ยินที่ด้านหลัง จนทำให้เจ้าเด็กโข่งซ้ำชั้นที่กำลังเอาน้ำเข้าปากถึงกับต้องสำลัก
“ปรู้ด!!!” น้ำเย็นถูกพ่นออกมาจากปาก กระจายออกมาเลอะเทอะเต็มตู้ แล้วเจ้าเอกก็หันหลังกลับเพื่อมาเจอกับเจ้าของเสียง เป็นครูวิยะดาสาวหมวยยืนใส่แว่นทำหน้าบึ้งตึงอยู่
“อุ้ย! ครูวิยะดา” นายเอกมองหน้าครูวิยะดาแบบยิ้มๆ
“นี่เธอ ครูอุตส่าห์เตือนเธอแล้วนะเมื่อเช้า ยังไม่รู้จักจำอีก ครูดวงใจเค้ายุ่งจะตายครูก็ไปขอร้องเค้าให้มาสอนเสริมให้กับเธอเนี่ย มัวแต่ห่วงเล่นอยู่นั่นแหละ เพื่อนๆ รุ่นเธอน่ะเค้าไปอยู่ชั้นไหนแล้ว..ฮึ?” ครูสาวหมวยเปิดฉากอบรมนายเอกเสียชุดใหญ่ จนเอกถึงกับหน้าซีดจ๋อย ก้มหน้าหลบตามองต่ำไม่กล้าพูดคำใดๆเด็กๆ ที่ยังวิ่งเล่นอยู่แถวนั้น ถึงกับแตกกระเจิงไปด้วย ต่างคนต่างรีบหิ้วกระเป๋าเพื่อเดินกลับบ้าน
“แล้วดูซิเนี่ย เนื้อตัวมอมแมมดูไม่ได้เลยเอก อย่างนี้จะให้ครูดวงใจเค้าสอนเธอยังไง?” ครูวิยะดายังไม่คลายความโกรธ เจ้าเอกผู้ทำผิดได้แต่ยืนก้มหน้านิ่งอยู่อย่างนั้น ครูวิยะดาจ้องมองดูสภาพของเจ้าเอกที่กำลังยืนสำนึกผิดอยู่ เธอไล่สายตามองไปตามไหล่กว้างแบบนักกีฬาของนายเอก กล้ามเนื้อที่ต้นแขนและกล้ามหน้าอกที่เริ่มเห็นเด่นชัด เพราะนายเอกอายุเลยวัยประถมมาแล้ว
ครูสาวหมวยยังไล่สายตาลงมาที่กล้ามท้องและสังเกตเห็นไรขนสีดำสั้นๆ โผล่พ้นขอบกางเกงนักเรียนออกมา ภาพกล้ามเนื้อที่ลื่นเป็นมันไปด้วยเม็ดเหงื่อ มันทำให้ครูสาวหมวยเกิดความรู้สึกบางอย่างที่อธิบายไม่ถูก จนต้องเผลอกลืนน้ำลายลงคอ นายเอกเห็นครูสาวนิ่งไปจึงเงยหน้าขึ้นมาดูนิดหนึ่ง ก็เห็นสายตาของคุณครูสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้ามองต่ำไล่ลงมาที่เป้ากางเกงของตน นายเอกจึงทำเป็นเกร็งกล้ามท้องเอาไว้ให้ขึ้นเป็นมัดกล้ามอวดสายตาของครูวิยะดา
ครูสาวหมวยกำลังมองดูกล้ามเนื้ออันชุ่มเหงื่อของเด็กหนุ่มอยู่แบบลืมตัว จนพักหนึ่งก็รู้สึกตัวขึ้น ขยับแว่นตาที่สวมอยู่แล้วเงยหน้ามองหน้านายเอกแบบอายๆ
“ครูครับผมขอโทษครับ” นายเอกเอ่ยปากสำนึกผิดแล้วก้มหน้าลงอีก แต่สายตาของมันคราวนี้จับจ้องไปที่เรียวขาอันแสนขาวสวยของสาวหมวยที่ยืนอยู่ตรงหน้า พาลให้ใจคิดไปถึงเหตุการณ์ในวันนั้นที่ตัวมันได้มีโอกาสได้ร่วมรักกับครูวิยะดาเป็นครั้งแรก และก็เป็นครั้งแรกของครูสาวด้วยเช่นกัน ทำให้นายเอกเกิดอารมณ์ทางเพศขึ้น ที่เป้ากางเกงให้รู้สึกได้ถึงความอึดอัดคับแน่นอยู่ภายใน
“ถ้ารู้ตัวก็ดีแล้ว…เดี๋ยวไปล้างเนื้อล้างตัวให้สะอาดแล้วไปบอกขอโทษครูดวงใจเขาซะ” วิยะดาบอกกับเอกเมื่อเห็นว่าเจ้าเอกเริ่มสำนึกผิด และเหมือนตัวเธอจะรู้ว่านายเอกเห็นสายตาของเธอที่แอบมองรูปร่างที่กำยำของเจ้านักเรียนซ้ำชั้นคนนี้ จึงรีบพูดตัดบท
“ครับครูวิยะดา” เอกเงยหน้ามาสบตากับครูสาวอีกครั้ง แต่คราวนี้เป็นครูวิยะดาเองที่ต้องหลบสายตาของเจ้านักเรียนหนุ่มที่เหมือนมีประกายบางอย่าง เธอก้มสายตามองลงต่ำก็ให้มาเห็นกับภาพเป้ากางเกงนักเรียนของนายเอกที่บัดนี้บางอย่างที่อยู่ใต้นั้นกำลังขยายตัวพองขึ้นจนตุงขึ้นมา ครูสาวเริ่มหน้าแดง
“เอาเป็นว่าเดี๋ยวเธอไปขอโทษครูดวงใจเขาซะ…แล้วยังไงวันนี้มาเรียนเสริมคณิตศาสตร์กับครูก่อน”ครูวิยะดาพูดกับเอกแล้วมองจ้องตาอย่างอายๆ แก้มสองข้างแดงปลั่ง เจ้าเอกเห็นแววตาก็รู้ได้ทันทีว่าเย็นนี้มันคงต้องเย็ดกับครูคณิตศาสตร์เพื่อตอบแทนความห่วงใยกลับคืนไปบ้าง
แล้วเจ้าเอกก็ฉวยมือของครูวิยะดาขึ้นมากุม แล้วพูดว่า
“ครูอย่าโกรธผมเลยนะครับ เดี๋ยวผมไปขอโทษครูดวงใจแล้วจะรีบตามไป” ครูวิยะดานิ่งอึ้งไปพักหนึ่ง ก็รีบชักมือออก มองซ้ายมองขวาเห็นไม่มีใครอยู่แถวนั้นก็ค่อยคลายใจ ขยับแว่นตาอีกครั้งแล้วหันหลังเดินออกมาจากนายเอกแล้วตรงกลับบ้าน เอกมองดูสะโพกครูสาวที่สายไปมาเล็กน้อยเวลาเดินจนลับสายตาไป ก็หันมาจัดการกับตัวเอง
“เย็นนี้คงเหนื่อยอีกแล้วซิเรา…ใจเย็นๆ ลูกพ่อ” เจ้าเอกพูดกับตัวเองแล้วเอามือมาจัดการลำควยท่อนใหญ่ให้ขยับเข้าที่ เพราะเย็นนี้จะต้องทำหน้าที่ต่อ
นายเอกเดินไปที่ก๊อกน้ำ เปิดก๊อกน้ำคาไว้แล้ววักเอาน้ำมาล้างเนื้อล้างตัว ล้างคราบไคลที่สกปรกมอมแมมออก แล้วเอาเสื้อนักเรียนสะบัดสลัดให้คลายความยับอีกเล็กน้อย ก็เอามาสวมไว้ตามเดิมแต่ปล่อยชายเสื้อให้ห้อยลงนอกกางเกง เตรียมเดินไปที่ห้องพักครู
ฝ่ายดวงใจมานั่งรอสอนเสริมนายเอกอยู่นาน และเห็นว่าเสียงเจี้ยวจ้าวของเด็กนักเรียนในบริเวณโรงเรียนเงียบลงไปแล้ว จึงคิดจะกลับบ้านแต่ก็นึกถึงจดหมายที่ครูวิมลเอามาให้เธอดูเมื่อตอนกลางวัน เธออยากจะลองอ่านเนื้อความของจดหมายดูอีกหน่อย เพราะกลับอ่านที่บ้านก็ไม่ได้ ด้วยกลัวเจ้านัยผัวรักจะรู้
“เอามาดูอีกหน่อยดีกว่า”แล้วครูสาวเอากุญแจไขล็อคลิ้นชัก หยิบจดหมายทั้งหมดออกมาอ่าน เนื้อความในจดหมายเป็นเหมือนการตอบกลับมา แสดงว่าคู่นี้คงเคยพบครูวิมลกับลุงชมมาหลายครั้งแล้ว ฝ่ายชายซึ่งเหมือนจะเป็นผู้เขียนบรรยายความรู้สึกเอาไว้ประมาณว่า “ตัวเขาและภรรยารู้สึกขอบคุณอย่างมากที่คู่ของครูวิมลกับลุงชม ให้โอกาสมาร่วมสวิงกิ้งกับคู่เขาแบบไม่รังเกียจ ทำให้ชีวิตเซ็กส์ระหว่างตัวเขาและภรรยากลับมารู้สึกตื่นเต้นเหมือนเดิม เหมือนสมัยที่เป็นแฟนกันใหม่ๆ” และยังบอกอีกว่า “ฝ่ายภรรยาของเขานั้นติดใจรสสวาทของลุงชมเป็นอย่างมาก เมื่อเวลาที่ร่วมรักกันสองคนก็ต้องให้ตัวเขาพูดแทนตัวเองว่าเป็นลุงชม แถมยังชอบให้เขาใส่ถุงยางอนามัยแบบมีปุ่มตอนร่วมเพศกันด้วย เพราะจะได้รู้สึกเหมือนโดนเย็ดด้วยกระดอฝังมุกของลุงชม” นอกจากนี้ก็ยังกล่าวชมครูวิมล “ที่มาช่วยสอนลีลาต่างๆ ให้กับภรรยาเขาซึ่งทำให้ตัวเขาพอใจมากเปรียบเทียบถึงขนาดเหมือนกับได้ภรรยาคนใหม่ก็มิปาน”
ดวงใจอ่านจดหมายผ่านสายตาไปแต่ละตัวอักษร แต่ละบรรทัดด้วยใจที่เต้นสั่นระรัว ความเงี่ยนจากการถูกกระตุ้นด้วยตัวอักษรที่บรรยายเนื้อความในจดหมายทำให้เธอเกิดอารมณ์เป็นอย่างมาก จนลืมตัวว่าเธอยังนั่งอยู่ในห้องพักครู
“อูย…เงี่ยนอะไรอย่างนี้นะ?..แค่เราอ่านน้ำหียังไหลออกมามากมายขนาดนี้เชียว” ครูสาวค่อยๆ ขยับตัวรูดซิบกระโปรงสีกากีด้านหลังลง แล้วร่นสูงขึ้นมาพันไว้ที่รอบเอว ก้มหน้าลงไปมองดูความฉ่ำเยิ้มที่ตรงเป้ากางเกงใน เธอค่อยๆ เอามือไปสัมผัสที่เนื้อผ้าตรงบริเวณเป้า
“อือ…เยิ้มออกมาเต็มเลย…ถอดออกก่อนดีกว่า…เยิ้มๆ ยังเงี้ยเจ้าคนที่บ้านล่ะชอบนัก” ดวงใจยกก้นเพื่อรูดกางเกงในตัวบางให้หลุดออกจากขอบสะโพกแล้วม้วนเก็บไว้ในลิ้นชัก แล้วเอามือลูบสัมผัสเบาๆ กับเนินเนื้ออ่อน
“อูย…ตื่นเต้นจัง…นัยจ๋า…ผัวขารอเมียก่อนนะ…เมียขอเขี่ยหีให้หายเงี่ยนก่อน…อูยทนไม่ไหวจริงๆ”อารมณ์หงี่ง่านของครูสาวตอนนี้มาเต็มที่แล้ว จำต้องบำบัดอารมณ์ให้สงบลงไปครั้งนึงก่อน แล้วจะได้ไปต่อกับผัวรักที่บ้าน
“โอย…อ๊าย…นี่ถ้าเราไปร่วมสวิงกิ้งกับครูวิมลจริงๆ จะเป็นยังไงนะ” ดวงใจอ่านไล่เนื้อความในจดหมายซ้ำๆ ไปมา มือก็ลูบอยู่ที่กลีบอ่อนสีชมพู บางครั้งก็ลูบเลยขึ้นมาที่ปลายติ่งแตด ครูสาวจินตนาการว่าตัวเธอได้เข้าไปมีส่วนร่วมกับการสวิงกิ้งที่อยู่ในจดหมายเสียแล้ว
“อูย…ซี้ด…พี่วิมลขาคราวหน้าดวงใจขอไปด้วยนะคะ…อูย…ยิ่งคิดยิ่งเงี่ยน…” ครูสาวตอนนี้ความเงี่ยนเข้าครอบงำจนไม่ได้คิดที่จะระวังตัวอะไรแล้ว เธอลืมไปเลยว่าตอนนี้เธอกำลังนั่งเขี่ยหีอยู่ในห้องพักครู ดวงใจเอามือที่ว่างอยู่ ค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อชุดข้าราชการสีกากีออกทีละเม็ด ทีละเม็ดจนสาบเสื้อทั้งสองเปิดโล่ง
ครูสาวนั่งลูบปลายแตดไปเรื่อยๆ มือซ้ายก็เลื่อนขึ้นมาบีบจับที่นมตัวเอง จนเมื่อความเสียวเริ่มเข้าที่ ปลายนิ้วที่ลูบๆ ถูวนอยู่กับปลายแตด ก็กลายเป็นจมหายเข้าไปในปากช่องเพศถึงสองนิ้ว ซึ่งช่องหลืบภายในก็ลื่นรับการล้วง จกนิ้วมือเรียวสวยของเธอ เสียงดังแจ๊ะๆ แจ๊ะๆ น้ำหีเอ่อล้นจนหยดลงเบาะเก้าอี้
“โอย…น้ำจะแตกอยู่แล้ว…เสียวจัง…เสียวหี…นี่ถ้านายเอกเข้ามาตอนนี้ล่ะก็…แม่จะให้เย็ดให้หีแหกไปเลยเชียว” ดวงใจจวนเจียนน้ำใกล้จะแตกอยู่แล้ว จึงทั้งเร่งแยงนิ้วเข้าในรูหีเร็วขึ้น และอีกมือก็เขี่ยขยี้ที่เม็ดแตดของตัวไปด้วย จนเอวถึงกับแอ่นขึ้นมาจากพื้นที่นั่ง
“อูย…นัยขา…เอกขาใครก็ได้ช่วยมาเย็ดครูที” ครูสาวเงี่ยนควย อยากเย็ดจนเผลอเรียกชื่อเจ้านัย เจ้าเอกให้มาช่วยวุ่นวายไปหมด แล้วเธอก็ถึงที่หมาย
“ครูเงี่ยน…ครูเสียว…น้ำหีจะออกแล้ว…อ๊ายยยย…” ครูดวงใจครางออกมาเสียงดัง ขาเกร็งเหยียด ตัวสั่น นิ้วมือจมอยู่ในรูหีตัวเองพร้อมกับการบีบตอดในช่องคลอด แม้จะไม่เหมือนได้เย็ดกับควยจริงๆ แต่ก็ช่วยปลดเปลื้องอารมณ์ของเธอลงได้บ้าง
“ซี้ด…หือๆ อ๊ายย์….เสร็จแล้ว” ดวงใจซี้ดปากอีกครั้ง ถอนนิ้วมือที่เปียกลื่นฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำออกจากโพลงหีของตัวเอง เมื่ออาการถึงจุดสุดยอดเริ่มผ่อนคลายลง กำลังจะหากระดาษทิชชู่มาเช็ด เธอก็ต้องตกใจ!
“ครูดวงใจทำอะไรอยู่ครับ?” เสียงนายเอกถามขึ้น เมื่อมายืนอยู่ที่หน้าโต๊ะของครูดวงใจ…
โปรดอ่านต่อตอนที่ ๔๒

There is no ads to display, Please add some